"σιωπή,άνοιξη,επιστρέφω,ακρόπολη,φυσάει"

ποιος χτύπησε την πόρτα μας;
ποιος;
ίσως να 'ναι η άνοιξη...
κι αναρωτιέμαι... δεν έκανε τον κόπο κανείς από εσάς να της το πει;
πως εδώ έχουμε ακόμα χειμώνα, στις ψυχές μας.

τίποτα..
προτιμήσατε τη σιωπή...
λογικό μου φαίνεται
κι ας είναι μικροπρέπεια να πνίγετε πίσω απ'τα
τζάμια
τη μιζέρια σας.

θα μπορούσατε όμως να είστε πιο ευγενικοί.
τόσες φορές μας χτύπησε την πόρτα,
έτσι απλά για να σπείρει
δυο τριανταφυλλιές στον κήπο μας.

θα μπορούσατε να είστε πιο ευγενικοί
τώρα με τι καρδιά θα επιστρέψει
να μας
πει "αντίο";
όταν απ' το παράθυρο μας
θα φαίνεται μόνο σκοτάδι...

λυπάμαι, φίλοι μου,
μα δε βλέπω να φυσά για μας ο Αίολος πια...
το χάσαμε το κύμα της σωτηρίας...

έφτασε κιόλας ο Αύγουστος
κι όλοι μαζεύονται στον βράχο της Ακρόπολης
ν' αγγίξουν την πανσέληνο...
θυμάστε τότε που πηγαίναμε κι εμείς,
μια παρέα,
με μια κιθάρα ο ένας
στα χέρια,
με το τουμπερλέκι του κάποιος άλλος
και με τις φωνές μας
προσπαθούσαμε να ξυπνήσουμε τον Διόνυσο;
πείτε μου τώρα...
ποια Ακρόπολη ατενίζει το μπουντρούμι μας;
σε ποια πανσέληνο ταξιδεύει
η ματιά μας;

Σκυτάλη σε αγαπημένους blogers :
Τριαντάρα, AVRA, Hliaxtida, Jimy, Sitronella
με λέξεις : "Χρώματα, Οργή, Χαρίζομαι, βράχος, αναπνοή"