Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007

Διαμαρτύρομαι

που οι φωνές μας
δεν ακούγονται,
εκεί έξω,
παρά μονάχα
εδώ, μέσα σ' αυτές τις ηλεκτρονικές
σελίδες
σαν συρμός, σκουριασμένος
στο χρόνο.

3 σχόλια:

Orelia είπε...

οφειλω,
νοιωθω
στης αλλης οψης τα σοκακια
να σε περπατησω

του σκουριασμενου
συρμου τα βαγονια
σταθερα κυλησανε
στις γραμμες
της πληροφορησης
υιοθετωντας,
ποτε τη μορφη βιβλιου
ποτε τη μορφη αρθρου
ή και συνδεσμου
στις σελιδες των εφημεριδων

ομορφα λοιπον
ακομη κι αν αργα..
ροταρει ο χρονος
στις ραγες των τραινων

και παλιωνει..

Paranoia είπε...

@orelia

ότι πιο όμορφο άκουσα σήμερα,
να είσαι καλά!

Iron man είπε...

Είναι και αυτή μια πράξη τεχνικής για να αποβάλεις σκέψεις αρνητικές κάνεις καλό!
jImY