? Aπολογούμαι ? Γιατί ?

Πριν λίγες μέρες πέρασα απ' αυτή τη γειτονιά των Blogs!
Σκάλισα αρκετές απ' τις σελίδες, ψάχνοντας.
Πολλές μου διαφεύγουν δεν κατάφερα να βρώ το δρόμο.
Κι έφτιαξα ταπεινά το δικό μου Blog.
Όχι βέβαια για να σταθώ απέναντι στα "θωρηκτά" της ποίησης, της λογοτεχνίας ή και της δημοσιογραφίας που υπάρχουν εδώ.
Ένοιωσα την ανάγκη, να εκφραστώ, με ένα τραγούδι, μια εικόνα, ένα στίχο...μ ' ένα στίγμα! Τόσο απλά.
Για να μπορώ ίσως να βρίσκομαι κοντά, να θαυμάζω εσάς, που έχετε ανεξάντλητες δυνατότητες και πηγές έμπνευσης, σαφώς ανώτερες απ' τις δικές μου.
Μπαίνω σε αρκετά blogs πια, μερικά είναι μαγικά στα μάτια μου, εκτιμώ πολύ τη δουλειά σας, σε κάποια απ' αυτά αφήνω σχόλια, (όταν δεν ντρέπομαι) ή όταν "ο οικοδεσπότης" φαντάζει στα μάτια μου, προσιτός απλός ή και απέριττος.
Αισθάνομαι πολύ καλά που κάποιοι από σας με "βλέπουν", με τιμούν με τις επισκέψεις τους ή με καταχώρησαν ήδη στη σελίδα τους και αντιπαρέρχομαι το "σχόλιο" που άφησε κάποιος (κι έσβησα βεβαίως), αφήνοντας τη σφραγίδα πίσω του, που μάλλον δεν τον τιμά.
Γιατί τα γραπτά πρέπει να συντάσσονται και να συμπλέουν
με την ποιότητα (;)
που έχουμε μέσα μας
ΑΝ