Τρίτη, Ιουνίου 19, 2007

Θα το ξεσκίσω το "τέρας"

Μετά από μια μέρα απίστευτα δημιουργική(!)επιστρέφω με τη σιγουριά πως βρίσκεστε σε αγωνία να μάθετε τι απέγινε εκείνο το κήτος που αποκοιμήθηκε (και καλά)στην πλάνη του.

07.30.
Ξύπνησα σαν τη χαρά του Θεού, κάθισα στη βεραντούλα μου να απολαύσω το ταπεινό καφεδάκι μου να γεμίσω τις μπαταρίες μου, μια μόλις ανάσα πριν φύγω για τον κάματο άλλης μιας (ποιοτικής)μέρας…όταν ξαφνικά μια βοή σαν κατακλυσμός με κατέλαβε. Ναι, άλλη μια φορά δεν έκανα λάθος. Ήταν το κομπρεσέρ που έσκαβε την οροφή του κτιρίου ανοίγοντας τρύπες. Ο χοντρός πάλι είχε κάνει το θαύμα του και δεν ήταν εφιάλτης. Με μανία και αναίδεια το διαμερισματάκι του προχωράει στην ταράτσα με το πρόσχημα : "τόσοι άλλοι έφτιαξαν παράνομα"
Κι είναι πια επιτακτική μου ανάγκη να μην αδιαφορήσω.
Αυτή τη φορά όλα έπρεπε να γίνουν λυσσαλέα μεν αλλά με στυλ.

Ώρα 08.45
Έβαλα λοιπόν εκείνο το μεσάτο πολύ φαμ φόρεμα με τα καλοκαιρινά χρώματα μετά τα αφρόλουτρά μου, φόρεσα τις κίτρινες-βεραμάν τακουνάρες μου που έκαναν αντίθεση με το ηλιοκαμένο δέρμα μου, έβαψα το μπέιμπι μουτράκι μου διακριτικά, τη μοιραία μπούκλα ανέμελα στο ένα μάτι και έφυγα τρέχοντας για πολεοδομία μιας και ξέρω καλά πια το δρόμο. Σήμερα περιέργως οι υπάλληλοι έγιναν χαλί μπροστά μου, με κοιτούσαν με λοξές πολλά υποσχόμενες πονηρές ματιές κι εγώ με τη γλυκιά γοητεία που μια γυναίκα με σιγουριά μόνο μπορεί να αποπνεύσει(όταν το πείσμα της το κάνει σημαία)και ζήτησα όλα τα σχετικά έγγραφα, τούμπαλιν. Για να διαπιστώσω πως όχι μόνον νόμιμη άδεια δεν υπήρχε again για τις τρύπες που άνοιγαν στο κεφάλι μου, μα κατά κάποιο τρόπο ολόκληρη πολεοδομία ήταν σχεδόν συνένοχη στο έγκλημα. Όταν βεβαιώθηκα πως ο δολοφόνος γυρνά πάντα στον τόπο του εγκλήματος-γλαφυρή διαπίστωση-πήρα το φάκελο ανά χείρας και αφού ξόδεψα ένα τουλάχιστον 3ωρο στο κινητό τηλέφωνο ανάμεσα από τεχνικούς(μηχανικούς)συμβούλους, δικηγόρους και αρμόδιους φορείς κάλεσα την αστυνομία να σταματήσει το έργον καθ’ ότι παράνομο.
Για να μην σας κουράζω το πρώτο περιπολικό κατέγραψε το γεγονός και πήρα αντίγραφο.
Η κακομοιριά σ' όλο το μεγαλείο της.
Το δεύτερο περιπολικό απεφάνθη πως είναι αναρμόδιο να σταματήσει το έργο, αν η πολεοδομική αρχή δεν κατοχυρώσει την παρανομία με γραπτή καταγγελία μου.
Τα αλβανά δούλευαν δίχως ανάσα. Οι τρύπες όλο και μεγάλωναν. Ο οπλισμός του κτιρίου έμπαινε σε κίνδυνο και τα δικά μου νεύρα σε σύγκρουση με τον άνομο νόμο.

Ώρα 14.01΄
Μετά από αγώνα απίστευτου δρόμου μεταξύ γραφειοκρατίας και αναξιοπιστίας, αμφισβητήσεων γι αυτό το γαμωκράτος της πουστιάς και του «τα παίρνω και σου γαμώ τη μάνα, άμα λάχει» με πολύ ιδρώτα και αγωνία το τρίτο περιπολικό με αυτόφωρη διαδικασία σημειώνει το 3-1 διατάζοντας τη λήξη των εργασιών και οι αλβανοί παίρνουν τα ζεμπίλια τους έπ’ ώμου κοιτάζοντάς με, με εκείνο το γαλανό ξεθωριάρικο κρυστάλλινο βλέμμα την ώρα της αποχώρησης με τα λεγόμενα ελαφρά πηδηματάκια.
Άλλη μια νίκη και το λάβαρο καλά κρατεί.

Ο χοντρός με τα υπόλοιπα χαϊβάνια να μένουν άφωνοι άλλη μια φορά στο κοινόχρηστο χώρο του κήπου κι εγώ με το τρόπαιο μια παγωμένη μπύρα στο χέρι (αξίζει να την πιω στην υγειά μου), ρίχνοντάς του το λάγνο βλέμμα μου γεμάτο ικανοποίηση τον καλωσορίζω σ’ ένα φρέσκο κεφάλαιο συνυπαιτιότητας με το επίσημο κράτος, μαζί με αναγούλα στο ελεεινό σύστημα που ζω κι εγώ όπως οι περισσότεροι από σας, μη χέσω.

Η συνέχεια δόθηκε το απόγευμα με 2 δικηγόρους ενάντια (μ’ ένα εξώδικο)σε μια πολεοδομία που μπάζει απ’ όλες τις τρύπες και τα παίρνει στην ψύχρα και βεβαίως ασφαλιστικά μέτρα ενάντια σε κάθε υπεύθυνο συγκεκριμένων παράνομων πράξεων με μια γερή αποζημίωση πολλών χιλιάδων ευρωπουλακίων που σας καλώ να γιορτάσουμε σε ολονύκτιο πάρτι για πάρτι μας, δεδομένου πως και σήμερα το μεροκάματο χάθηκε στο κυνήγι των νομίμων δικαιωμάτων ενός ακόμα πτωχού μεν αλλά αγωνιστή πολίτη!

Γαμώ τους άρχοντες αυτής της χώρας, ως πότε παλικάρια θα χάνουμε τον επιούσιο για να δίνουμε μαθήματα ήθους σε σιχαμερά καθάρματα πληρώνοντας τα κι από πάνω

ή ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΟΡΕΕΕΕΕΕΕ?

31 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αυτο κι αν ηταν εφιαλτης παρατεταμενος...με θριλερ μαζι!

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρα paranoia! Το πρόβλημα είναι πως όσο και να φωνάξεις δεν υπάρχει και κανείς που να μπορεί να αλλάξει την καάσταση κι αυτό γαιτί στην Ελλάδα οι μισοί τα παίρνουν κι οι άλλοι μισοί αναρωτιώμαστε τί κάναμε λάθος κει δεν τα παίρνουμε κι εμείς.
Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια είχα πάει στην πολεοδομία Γλυφάδας κι εκεί είχα δει ένα τύπο απ' έξω να παρκάρει μια Mercedes SLK κάμπριο, τότε τελευταίο μοντέλο και τη χαλβάδιαζα σα να έβλεπα δεν ξέρω κι εγώ τί. Ε, αυτός ο άνθρωπος ήταν υπαλληλάκος της πολεοδομίας!!!!!!!!
Πιστεύεις-ουμε ότι θα ήθελε αυτός να αλλάξει το σύστημα;
Δύο λύσεις υπάρχουν:
α. Πιάνουμε τις πέτρες και τις ντομάτες και γίνεται το έλα να δεις
β. Την κάνουμε διακριτικά για άλλες "παραλίες"...

Πιες κι άλλη μια μπύρα για μας εδώ.

ΥΓ Έχεις σκεφθεί τη μετακόμιση;

sotevag είπε...

Γράφεις πολύ όμορφα! Διαβάζοντάς σε είδα ένα μέρος της όμορφης ψυχής σου. Σε ευχαριστώ

iLiAs είπε...

..Μπράβο σου για την αποφασιστικότητα!
Επιτέλους, οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται σ' αυτή τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας!
Την κοινωνία εμείς τη φτιάχνουμε!
Γλυκές καλημέρες!

Paranoia είπε...

-> una mama και οχι μονο

όλα τα είχε ο μπαξές
κι αν μπεις σε τέτοια γρανάζια ή πρέπει να τα σπάσεις, να τα διαλύσεις ή να πεις αυτό το γραφικό¨: "δε βαριέσαι!" και να στρίψεις
και δεν είμαι διατεθειμένη προς απογοήτευση πολλών.
Καλημέρες μάμα

-> dimostheni

δυστυχώς δεν μετακόμισα όταν χώρισα!!! πως μπορώ να το κάνω τώρα?
μήπως κι αν ακόμα μπορούσα έβαζα ακόμα ένα λιθαράκι να παραμείνει η βρώμα?

Μπάι δε γουέι
τι σύμπτωση!
για την ίδια πολεοδομία ομιλούμε κι ας έχουν περάσει πολλά - πολλά χρόνια έκτοτε!
(η χτεσινοβραδυνή μου παράσταση ήταν όλα τα λεφτά, έβαλα τη μουσική μου έως τις 23.00, να παίζει σε 1000 ντεσιμπελ και καθ' ότι δεν νιώθουν από ξένη ποιοτική μουσική και ακούν μόνο Πλούταρχο και Πετρέλη, καταλαβαίνεις πως τα νεύρα τους έγιναν κρόσσια!)
λες να χρειάζομαι ψυχανάλυση ως ειδικός?
την καλημέρα μου

->

Paranoia είπε...

-> sotevag

τι ευχάριστη έκπληξη η επίσκεψή σου!
σ' ευχαριστώ για τα καλά λόγια


-> ilias


ξέρεις πόση ενέργεια ξόδεψα?
αυτό πληρώνεται?

φιλιά

Fatale είπε...

Το καλύτερο ήταν το τρόπαιο σου Φιορούλα μου......
σαν να σε βλέπω...να αδιαφορείς για τους καραγκιόζηδες και απλά να πίνεις την παγωμένη μπύρα....
αυτό λέγεται γενναιότης...
έρχεται και καύσωνας μην σπαταλάς άλλη ενέργεια ...θα σου χρειαστεί...

Φιλιά

Я верю в Сталина είπε...

Ποιός είναι ο Πετρέλης;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Я верю в Сталина είπε...

Έχω γνώση τί μπ... είναιη πολεοδομία αυτή... Δε μου λες, θα βγούμε και γείτονες;
Τί άκουγες εχθές το βράδυ;

eρωτακι είπε...

Ένα απέραντο φρενοκομείο... έλεος!!!! Κράτα γερά, φιορούλι!!!

elena είπε...

νομιζω μια μετακομιση θα σε σωσει!!!

AVRA είπε...

σε βρισκω πολυ μαχιμη και μάρεσεις!
χαρα στο κουραγιο σου πραγματικα!

Paranoia είπε...

και κάτι σε πιο λάιτ φάση για να ξεχαστούμε


Είναι μια πραγματική ιστορία που συνέβη πριν 15 χρόνια περίπου σε
πτήση της Ολυμπιακής από Αθήνα προς το Ηράκλειο Κρήτης.
Πρωταγωνιστές οι πιλότοι και η επικεφαλής πληρώματος (αυτοί άθελά
τους) και ο ορεσίβιος κρητικός που επέστρεφε σπίτι του μετά από
εγχείρηση καρδιάς..

Στα
μισά της πτήσης, περίπου πάνω από την Μήλο, οι πιλότοι συνηθίζουν
να βγάζουν μια ανακοίνωση για το ύψος πτήσης, την ώρα άφιξης, την
θερμοκρασία εδάφους και άλλες άχρηστες πληροφορίες..

Έτσι και εκείνη την
φορά...
« Σας μιλά ο Κυβερνήτης, πετάμε πάνω από την Μήλο σε ύψος 25,000
πόδων, εξωτερική θερμοκρασία -30 βαθμούς και η άφιξη μας στο Ηράκλειο
υπολογίζετε σε 25 λεπτά............»

Έλα μου όμως, που το μικρόφωνο του πιλοτηρίου έμεινε ανοικτό!!! Μετά
από λίγο ακούγεται ο εξής διάλογος κυβερνήτη-συγκυβερνήτη

--Α, ρε φιλάρα, να είχαμε μια καφεδιά να γουστάρουμε!!!!!!
---και μια αεροσυνοδό να μας κάνει μια ...., απαντά ο άλλος!!!!!!

Οι επιβάτες αποσβολωμένοι και σκανδαλισμένοι περιμένουν την συνέχεια
του διαλόγου...

Η επικεφαλής του πληρώματος, έντρομη και κατακόκκινη, τρέχει από το
πίσω μέρος του αεροπλάνου, όπου λουφάριζε, να πάει να τους πει να
κλείσουν το μικρόφωνο....

....κι όπως περνάει μπροστά από την κρητίκαρο, αυτός την πιάνει από το
χέρι και της λέει:


«....και καφέ είπανε...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!»

Paranoia είπε...

-> fatale

τόσο παγωμένη που έσκισε η μθίγα σίδερα και το κουνούπι ατσάλι

φιλούμπες

-> dimostheni

μα για τα σκουπίδια και το τοξικό νέφος βέβαια 300μ από μένα


-> ερωτα

έλιωσα στον ήλιο σήμερα και στις βούτες
μάκια

-> ελενα

κάποιος άλλος βλέπω να μετακομίζει
μάκια

-> αυρα

μπορεί και να τρελαθείς αλλά είμαι πολύ ψύχραιμη σε σχέση με τα νεύρα ....που λογικά έπρεπε να έχω

ματς-μουτς

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

έτσι να είσαι, πάντα...

Όνειρα γλυκά.. είπε...

Καημένο λουλουδάκι μου τι τραβάς !!'
Μπράβου σου όμως ! Ο χοντρός θα φάει χώμα !


Φιλιά

Ανώνυμος είπε...

Τελικα κέρδισες τη μάχη ή ακόμα καλά κρατεί ...καθώς σ΄αυτο το σύστημα εγω δεν έχω εμπιστοσύνη καμία...αναρωτιέμαι .
Σταμάτησαν οι εργασίες μία και καλή ή μετά απο μερικές μέρες θα ξαναρχίσει τα ίδια το βουβάλι!

Χαίρομαι που είσαι τοσο δυναμική.

ανεστης είπε...

Καλώς ήρθατε στη χώρα του πολεοδόμου, του χοντρού με το αυθαίρετο, του αρεοπαγίτη που πλουτίζει, του εφοριακού που τα πιάνει, του αστυνόμου που δέρνει, του γιατρού με το φακελάκι, του πρύτανη με τη φεράρι του, του...
Και περιμένε να σας σώσει ένα baby μουτράκι με μοιραία μπούκλα ορε;

Paranoia είπε...

-> σπύρο σεραφείμ

μου κρύβεσαι?

-> όνειρα γλυκά

κοριτσάκι μου γλυκό!


-> τρελούλα μου

βάσανο η αγάπη

-> ανέστη


τελικά ξέρεις τι κατάλαβα?
όλα ελιναι θέμα στυλ
ακόμα και το κλέψιμο...
στο δικαίωμα.

Paranoia είπε...

υγ ---> ανέστη

καλά όλα αυτά τα λαμόγια είναι γείτονες σου λέω τελείως δίπλα
ε, ρε γέλια

BeBe είπε...

Αχ ρε φιοράκι μου...Και που τα λες και τα φωνάζεις, τι κάνεις; Ή μάλλον τί κάνουμε... Οι άρχοντες της χώρας..της κοινωνίας. Τίτλος(άρχοντας)που δεν τους αρμόζει.
Εγώ ήξερα πως οι άρχοντες είναι αγαθοί και προσέχουν τους υπηκόους τους..
Εύχομαι όχι άλλους εφιάλτες!

Paranoia είπε...

-> bebe μου

μια μικρή κοινωνία με μεγάλες τρύπες, ας μείνουμε όσοι μπορούμε έξω
καλησπέρα

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρα! Πολύ καλύτερο το φόντο!

Paranoia είπε...

-> dimostheni

σ' ευχαριστώ
(μήπως είναι ενδείξεις ανασφάλειας, οι αλλαγές ή μοιάζουν με μετέωρα βήματα...?)

(άσχετο) εδώ βράζει το σύμπαν

Я верю в Сталина είπε...

οι αλλαγές είναι καινούριες αρχές. Κάθε αρχή απαιτεί θάρρος και δύναμη, επομένως μόνο ανασφάλειες δεν είναι...

Εδώ τρίτη μέρα στη σειρά με μουντάδα και βροχή...

Paranoia είπε...

-> dimostheni

σαν άτομο που βαριέται εύκολα, φροντίζω να αλλάζω συχνά, όσα μου πάνε κι όσα δεν μου πάνε για να μην πέφτω σε καταστάσεις φλατ, απ'όλες τις πλευρές.
Συνεπώς μάλλον δημιουργώ καταστάσεις ανασφάλειας στους γύρω μου...

Я верю в Сталина είπε...

Μμμμ... το ξέρω το συναίσθημα...
Προσπάθησε να εξηγείς τί κάνεις και τί θέλεις να κάνεις σε αυτούς που εσύ εκτιμάς, τουλάχιστον, να μην έχουν ανασφάλειες.
Ξέρω κι εγώ τί να πω; Τώρα βέβαια, εξαρτάται κι από το τί εννοείς βαριέμαι κι αλλάζω, γιατί από ένα σημείο και μετά δεν δημιουργεί ανασφάλεια αλλά πρόβλημα... I know εκεί...

Paranoia είπε...

-> dimostheni

επειδή είμαι σίγουρη πως ξέρεις-όπως έχω εκτιμήσει- μιλώ για αυτοάμυνες και προοδευτική εμβάθυνση, αποκλείοντας τις δυσάρεστες εκπλήξεις, στρώνοντας το "τραπέζι" με μεταξωτό τραπεζομάνδηλο...
για να πλένεται εύκολα χωρίς να μένουν στίγματα!

Я верю в Сталина είπε...

Και τα "στίγματα" καμιά φορά καλό κάνουν, ας μηντα έχουμε όλα λευκά στη ρημάδα τη ζωή. Κι αλέκιαστος να 'σαι τί αξία έχει; Δεν πειράζει... Και λίγη ανασφάλεια για να "σφίγγουν" οι κώλοι, ίσως είναι αναζωογονητικό...

Kepp walking...

Paranoia είπε...

I always keeping...
thnx Dimo

Я верю в Сталина είπε...

No thnx needed...