Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007

"Πότε φεύγω?"

Ο Κώστας και η Αννα ήταν κι οι δυο ασθενείς σε ψυχιατρική κλινική. Μια μέρα κι ενώ περπατούσαν δίπλα στην πισίνα της κλινικής, ο Κώστας χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, πηδάει στα άπατα. Βυθίζεται στον πυθμένα της πισίνας και μένει εκεί. Αμέσως η Αννα πηδάει για να τον σώσει. Κολυμπάει μέχρι τον πυθμένα, σέρνει τον Κώστα έξω από την πισίνα και τον πηγαίνει στο δωμάτιό του. Όταν ο διευθυντής της κλινικής μαθαίνει για την ηρωική πράξη της Αννας, δίνει αμέσως εντολή να της δοθεί εξιτήριο, κρίνοντας πως έχει επανακτήσει την ψυχική της ισορροπία. Πάει λοιπόν στην Αννα και της λέει:

«Έχω καλά κι άσχημα νέα. Τα καλά νέα είναι ότι φεύγεις από εδώ, γιατί αντέδρασες πολύ λογικά σε μια κρίση. Με το να πηδήξεις μέσα στην πισίνα και να σώσεις τη ζωή ενός άλλου ασθενή, απέδειξες ότι είσαι ένα ψυχικά υγιές άτομο. Τα άσχημα νέα είναι ότι ο Κώστας, που έσωσες, κρεμάστηκε στο μπάνιο με τη ζώνη της ρόμπας του, αμέσως μετά από τη διάσωσή του. Λυπάμαι, αλλά είναι νεκρός.»

Και η Αννα απαντά: «Δεν κρεμάστηκε μόνος του. Τον έβαλα εκεί για να στεγνώσει. Πότε φεύγω;»

17 σχόλια:

kelly alamanou είπε...

Eγώ βασικά φιλάκια πέρασα να σου δώσω..
καμμιά ιστορία με happy end σου βρίσκεται;
Μουτς.

Ανώνυμος είπε...

ΩΡΑΙΟ!

Fatale είπε...

να πω αλήθεια.....δεν μου άρεσε καθόλου....πικρό χιούμορ....

φιλιά γλυκά στέλνω

Paranoia είπε...

-> rodoula-kelly

μερικά δείχνουν μακάβρια, αλλά όλο το νόημα είναι στημένο στην παράλογη λογική!

-> una mama και όχι μόνο

το έπιασες, χαίρομαι,
ο καθένας με το στυλάκι του

-> fatale

η σκηνή κρεμασμένος για στέγνωμα δεν σου άρεσε?
σαφώς και δεν γίνεται στην πραγματικότητα απο μια ζώνη, εκεί είναι και το ωραίο, στο ανέκδοτο

φιλιά

nyctolouloudo είπε...

αν και μακάβριο μου άρεσε....

iLiAs είπε...

..και μετά στην πρέσα για να ισιώσει! :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Μου άρεσε....
Το γυαλί όταν ραγίσει ξανακολλάει; Το σημάδι μένει ανεξίτηλο και ευάλωτο κσι επικύνδυνο...

Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ι στι -κι-

βιαστικές κινήσεις...

Aντώνης είπε...

Κάποιες φορές αυτό το χιούμορ με αιφνιδιάζει. Μου θύμισες τα ανέκδοτα με την Ελενίτσα και τα διάφορα μακάβρια προβλήματά της που δεν έχω δικαιολογήσει ακόμα γιατί με διασκεδάζουν όταν τακούω. Χάρηκα που πέρασα.:)

Paranoia είπε...

-> nyctolouloudo
thanks

-> ilias

looooooooool
καλώς πέρασες απ' το φτωχικό μου

Paranoia είπε...

-> φυρδην -μιγδην

φιλιά πολλά

-> αντώνη

καλώς ήρθες

κι εγώ κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι!

unlearn... είπε...

αχαχαααααα....καλοοοοοο



λαλαλααααα....



(ενα μπανακι στην πισινα δεν θα ταν ασχημο τωρα....χμ)

Я верю в Сталина είπε...

Θέλω να κλάψω... Πολύ μέσα πό την καρδιά μου και τη ψυχή μου...

Paranoia είπε...

-> unlearn

τα σημερινά γιαπράκια έγραψαν, ούτε οι Τσαμπίκες δεν τα κάνουν έτσι!


-> δημοσθένη

θέλεις να κλάψεις στην αγκαλιά μου?

Я верю в Сталина είπε...

@paranoia: τί ανακούφιση που θα ήταν...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω...

Αν είναι αστείο τότε είναι πετυχημένο αν είναι αλήθεια τότε...

Paranoia είπε...

-> dimostheni

αν είναι να σε φέρω στα ίσια,οκ!

-> trelofantasmeni

αστείο απ' αυτά που κρύβουν παραλογισμό βέβαια!