Τετάρτη, Μαΐου 19, 2010

Τόλη μου...

Με πήραν τα κλάματα Τόλη μου.
Πολλά τα λεφτά, παρά λίγο έξι ολόκληρα μύρια κι όχι δραχμούλες, αλλά ευρώπουλα..
Καμία σχέση ο ίδιος με το χρήμα, λέει…
Ε και λοιπόν ;
Όταν η κυρά σου αγόραζε από τον πενιχρό μισθάκο της ακίνητα εδώ κι εκεί…δεν ήξερε ;
Τώρα αναρωτιέμαι βέβαια που όλη μου τη ζωή δουλεύω σαν είλωτας κάνοντας το σκατό μου παξιμάδι που δεν κατάφερα να πάρω κι εγώ ένα τόσο δα ακίνητο όχι του ενός μυρίου, αλλά ούτε 10χίλιαρου. Και με πιάνει ζήλια κακιά που δεν είχα κι εγώ ένα κορόιδο, σαν εσένα.
Τόσο άχρηστη πια ;
Ψάξε να τα βρεις εκεί που στα φάγανε για να αποσβέσεις το χρέος σου Τόλη μου.
Αλλιώς πες τους να πουλήσουν ότι απέκτησαν με το λαρύγγι το δικό σου.
Γιατί τα είδωλα Τόλη μου έχουν σε όλα συνέπεια και κυρίως σε αυτούς που τους έκαναν είδωλα.