Είναι Λύτρωση η Ευθανασία ?

Μέσα στις χαρές της ζωής μας υπάρχει ένας σκύλος. Μοιραστήκαμε μαζί του τα τελευταία 13 χρόνια. Μια ζωή, δηλαδή.
Ένα πρόβλημα υγείας του τα τελευταία χρόνια που αντιμετωπίστηκε με χειρουργείο, του δημιούργησε επί πλέον προβλήματα, εκτός από τη δύση που πλησιάζει. Τα χρήματα που είχα τότε, όλα κι όλα στην άκρη, ήταν δύο χιλιάδες ευρώ, οι οικονομίες μου. Δεν με σταμάτησε τίποτα στο να τα διαθέσω και να τον βοηθήσω να του δώσω παράταση ζωής. Πράγμα που έκανα, δίχως δεύτερη σκέψη.
Μεγαλόσωμος και αξιοπρεπής, περήφανος και πιστός, ποτέ δεν έδωσε το δικαίωμα να τον μαλώσουμε για κάτι, αφού πολλές φορές μας απέδειξε πως έχει λογική και συναίσθημα περισσότερο κι από μας τους ανθρώπους ίσως.
Τελευταία, δηλώνει αδυναμία να καθίσει, φαίνεται πως πονάει και πονάει πολύ. Υποφέρει από τα πόδια του. Πολλές φορές που είμαστε στο σπίτι, τον βοηθάμε να ξαπλώσει, να σηκωθεί. Τελευταία κάνει και την ανάγκη του- (συνήθως διαρροϊκά) πια μέσα στο σπίτι. Οι φίλοι που τον έχουν γνωρίσει και είναι δεδομένο πως τον αγαπούν, λένε πως ήρθε η ώρα να του κάνουμε την ένεση, να τον ξεκουράσουμε, να ξεκουραστούμε κι εμείς. Το σκέφτηκα…ώρες, μέρες και νύχτες.
Όπως και όλα τα μέλη της οικογένειας, που κάποιοι συμφωνούν μ' αυτή την αποτρόπαια ιδέα.…
Εγώ είμαι ανένδοτη. Τον βλέπω και διακρίνω καλά - παρά τα προβλήματα που έχει- αγαπά τη ζωή, τον ήλιο, το φαγητό, το χάδι. Με κοιτάζει στα μάτια και τον νιώθω σχεδόν να δακρύζει, ίσως από τον πόνο, ίσως απ’ την αγάπη του για τη ζωή που καταλαβαίνει πως σιγά -σιγά τον εγκαταλείπει.
Ούτε να σκεφτώ να του στερήσω αυτά που αγαπά. Το θεωρώ σκληρό, απάνθρωπο, όσο κι αν οι υπόλοιποι μου λένε πως «βασανίζεται». Από την άλλη σκέφτομαι αν θα μπορούσα να κάνω «αυτή την ένεση» σε κάποιον αγαπημένο άνθρωπο, αν υπέφερε.
Θεωρώ πως είναι το ίδιο δύσκολο να το αποφασίσεις, για μένα δεν έχει διαφορά.
Δεν με νοιάζει που έχει αλλάξει η ζωή μου, για να τον φροντίζω, δεν βγαίνω πια έξω, συχνά, δεν κάνω όσα θέλω για να είμαι κοντά του, μα η κάθε στιγμή που μοιράζομαι μαζί του, είναι για μένα χαρά και όαση.
Όσο μπορεί και κάνει έστω ένα βήμα, θα το κάνουμε παρέα, όσο κι αν αυτό ακούγεται άρρωστο ή περίεργο…όπως μου λένε γύρω.
Γιατί η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, δεν αφορά μόνο εμάς τους ανθρώπους, μα κάθε ψυχή πάνω στον πλανήτη.