Παρασκευή, Μαΐου 11, 2007

Είναι Λύτρωση η Ευθανασία ?

Μέσα στις χαρές της ζωής μας υπάρχει ένας σκύλος. Μοιραστήκαμε μαζί του τα τελευταία 13 χρόνια. Μια ζωή, δηλαδή.
Ένα πρόβλημα υγείας του τα τελευταία χρόνια που αντιμετωπίστηκε με χειρουργείο, του δημιούργησε επί πλέον προβλήματα, εκτός από τη δύση που πλησιάζει. Τα χρήματα που είχα τότε, όλα κι όλα στην άκρη, ήταν δύο χιλιάδες ευρώ, οι οικονομίες μου. Δεν με σταμάτησε τίποτα στο να τα διαθέσω και να τον βοηθήσω να του δώσω παράταση ζωής. Πράγμα που έκανα, δίχως δεύτερη σκέψη.
Μεγαλόσωμος και αξιοπρεπής, περήφανος και πιστός, ποτέ δεν έδωσε το δικαίωμα να τον μαλώσουμε για κάτι, αφού πολλές φορές μας απέδειξε πως έχει λογική και συναίσθημα περισσότερο κι από μας τους ανθρώπους ίσως.
Τελευταία, δηλώνει αδυναμία να καθίσει, φαίνεται πως πονάει και πονάει πολύ. Υποφέρει από τα πόδια του. Πολλές φορές που είμαστε στο σπίτι, τον βοηθάμε να ξαπλώσει, να σηκωθεί. Τελευταία κάνει και την ανάγκη του- (συνήθως διαρροϊκά) πια μέσα στο σπίτι. Οι φίλοι που τον έχουν γνωρίσει και είναι δεδομένο πως τον αγαπούν, λένε πως ήρθε η ώρα να του κάνουμε την ένεση, να τον ξεκουράσουμε, να ξεκουραστούμε κι εμείς. Το σκέφτηκα…ώρες, μέρες και νύχτες.
Όπως και όλα τα μέλη της οικογένειας, που κάποιοι συμφωνούν μ' αυτή την αποτρόπαια ιδέα.…
Εγώ είμαι ανένδοτη. Τον βλέπω και διακρίνω καλά - παρά τα προβλήματα που έχει- αγαπά τη ζωή, τον ήλιο, το φαγητό, το χάδι. Με κοιτάζει στα μάτια και τον νιώθω σχεδόν να δακρύζει, ίσως από τον πόνο, ίσως απ’ την αγάπη του για τη ζωή που καταλαβαίνει πως σιγά -σιγά τον εγκαταλείπει.
Ούτε να σκεφτώ να του στερήσω αυτά που αγαπά. Το θεωρώ σκληρό, απάνθρωπο, όσο κι αν οι υπόλοιποι μου λένε πως «βασανίζεται». Από την άλλη σκέφτομαι αν θα μπορούσα να κάνω «αυτή την ένεση» σε κάποιον αγαπημένο άνθρωπο, αν υπέφερε.
Θεωρώ πως είναι το ίδιο δύσκολο να το αποφασίσεις, για μένα δεν έχει διαφορά.
Δεν με νοιάζει που έχει αλλάξει η ζωή μου, για να τον φροντίζω, δεν βγαίνω πια έξω, συχνά, δεν κάνω όσα θέλω για να είμαι κοντά του, μα η κάθε στιγμή που μοιράζομαι μαζί του, είναι για μένα χαρά και όαση.
Όσο μπορεί και κάνει έστω ένα βήμα, θα το κάνουμε παρέα, όσο κι αν αυτό ακούγεται άρρωστο ή περίεργο…όπως μου λένε γύρω.
Γιατί η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, δεν αφορά μόνο εμάς τους ανθρώπους, μα κάθε ψυχή πάνω στον πλανήτη.

19 σχόλια:

unlearn... είπε...

Σε νιώθω φιόρο μου...
Μόνο εσύ ξέρεις όμως.Εσύ μιλάς μαζί του, εσύ βλέπεις στα μάτια του αν θέλει να ζήσει έστω και με τον πόνο για όσο πάει ή όχι.Και εσύ θα δεις όταν έρθει η ώρα που θα πονάνε τα μάτια του και θα σου ζητήσει να κάνεις κάτι.Ίσως χρειαστεί να βουλιάξεις εσύ πιο βαθιά στον πόνο για να γλιτώσει αυτός.

Είχα μια γάτα.Η γάτα μου.Απο όλες όσες είχαν περάσει απο τη ζωή μου, αυτή ήταν εκεί απο την αρχή μέχρι το τέλος, 11 χρόνια, και ήταν πραγματικά οικογένεια μου.Πριν δυο χρόνια έπαθε καρκίνο (καταραμένη αρρώστια) και δε σωζόταν.Δυσκολευόταν να κινηθεί, δεν έτρωγε και στο τέλος δεν μπορούσε καν να περπατήσει.Γουργούριζε όμως.Ήταν ξαπλωμένη δίπλα μας και γουργούριζε.Δεν της κάναμε ευθανασία...γιατί χαμογελούσε μες στους πόνους της.Έφυγε γουργουρίζοντας.Τη θυμάμαι και κλαίω τώρα...ουφ.

Καλό κουράγιο εύχομαι, πραγματικά.
Σε φιλώ*

Fatale είπε...

η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ, δεν αφορά μόνο εμάς τους ανθρώπους, μα κάθε ψυχή πάνω στον πλανήτη....

Συμφωνώ απόλύτως , να προσθέσω μόνον ότι πρέπει να έχεις την αγάπη, για να μπορείς να τη μεταδώσεις...άμα είσαι στεγνός, αδειανό πηγάδι....έ τότε απλά δεν μπορείς να αγαπάς τη ζωή κανενός.

Ανώνυμος είπε...

Αχ καλό μου, πόσο σε καταλαβαίνω.
Κουράγιο σου εύχομαι.
Δεν έχω άλλα λόγια.

Όνειρα γλυκά.. είπε...

Εσύ μόνο "νιώθεις" την απάντηση ..
Ευθανασία ή όχι..

Το μόνο που μπορώ να σου πω με βεβαιότητα , είναι ότι έχω χάσει τον σκύλο μου εδώ και 8 χρόνια σχεδόν .. Δεν πήρα ποτέ άλλον και κάθε φορά που βλέπω κάποιον άλλον που του μοιάζει ,χτυπάει, η καρδιά μου .. Είναι τρελλό αλλά η ελπίδα να τον βρώ δεν έσβησε ποτέ από την καρδιά μου ..

Ακου μόνο την καρδιά σου ..

Paranoia είπε...

-> unlearn

ναι τα βλέπω και δεν φαντάζεσαι πόσο ακόμα ζητάει το φως!Η γατούλα σου? σε νιώθω...
η γατούλα μου πέθανε στα χέρια μου, με τον ορό στο χέρι, όταν προσπαθούσα κι αυτήν να την κρατήσω στη ζωή. Πέρασαν έκτοτε 10 χρόνια, ακόμα της πηγαίνω λουλούδια. Δεν ξαναπήρα γάτα κι έτσι λέω και για σκύλο, για τη συνέχεια, όμως δεν θα καταφέρω να μην μοιράζω την αγάπη μου στα ζωάκια, το ξέρω. Είναι καλύτερα από τους ανθρώπους.
φιλιά


-> fatale

με το να ζεις με τα ζώα στο σπίτι, μαθαίνεις τον εαυτό σου καλύτερα, μαθαίνεις τη ζωή, γίνεσαι λιγότερο εγωκεντρικός, μαθαίνεις τον σεβασμό από άλλη σκοπιά. Κι αυτά πάντα σου δίνουν πίσω περισσότερα από αυτά που σου παίρνουν.
φιλιά

-> αργυρένια

σ' ευχαριστώ, πολύ-πολύ
από καρδιάς

την καλημέρα μου


-> όνειρα γλυκά

ίσως εκεί που ζει να ζει καλά, μόνον έτσι να το σκέφτεσαι, μόνον με γλύκα, πίσω από την πίκρα του χαμού του.
Καλό απόγευμα

candy's τετραδιάκι είπε...

Nαι.
Ειναι λυτρωση η ευθανασια.
Στη χωρα μας ομως θεωρηται εγκλημα οταν προκειται για ανθρωπο.

candy's τετραδιάκι είπε...

Συγμωνη αν ειναι κυνικη αλλα εχω δει πολλες ψυχες να υποφερουν επειδη ΕΜΕΙΣ δεν μπορουμε να αντεξουμε τον θανατο τους.

Paranoia είπε...

Το ερώτημα είναι:
Ο πόνος ή η αγάπη για ζωή είναι πιο δυνατό σαν συναίσθημα?

candy μου,

είναι σκληρή μα όχι κυνική, μην αισθάνεσαι έτσι για την απάντησή σου,
όμως είναι το ίδιο δύσκολη κάθε επιλογή,με περισσότερο επίπονη, τη λύση της ευθανασίας, όχι δεν μπορώ, ούτε καν να πάρω την απόφαση, να τον δώσω σε κάποιον και να μην το δω...
η σκέψη και μόνον με φρικάρει.

Person I. είπε...

Με κάλυψε το (σοφό) τετραδιάκι της Κάντι...
Δεν μπορούμε στη σκέψη ότι θα υποφέρουμε με την απουσία, ν' αφήσουμε τον άλλο να υποφέρει με την παρουσία...

Ανώνυμος είπε...

Κουράγιο καλή μου , έχω κι εγώ την Τάρα και πέρσι τα ίδια περάσαμε προς το παρον φαίνεται καλά αλλα είναι ήδη 12 ετών και δεν ξέρω πότε θα μας χτυπήσει κι εμάς την πόρτα αυτή η δύσκολη στιγμή ...τέτοιες αποφάσεις είναι πολύ δύσκολο να παρθούν όταν αγαπάς πολύ κάτι (άνθρωπο ή ζώο)για μένα δεν έχει σημασία !
Μακάρι να μη χρειαστεί να πάρεις αυτήν την απόφαση...απόλαυσε όσο μπορείς τις στιγμές μαζί του και δώστου κι ένα φιλί απο μένα στη μουσούδα

maria λεμονατη! είπε...

λουλουδατη, μπηκα να πω οτι ειπε και η unlearn. κουραγιο σου ευχομαι, δυναμη και να χαρειτε οσο μπορειτε τις τελευταιες στιγμες μαζι.

Desposini Savio είπε...

ξανασκέψου το...
νομίζω πως είναι περισσότερο εγωιστικό να τον κρατήσεις στη ζωή με πόνο.
Το καημένο θα ησυχάσει αν τελικά το αποφασίσεις.
Συγνώμη, δεν μπορώ να μπω στη θέση σου σε καμία περίπτωση, αλλά το έχει ζήσει η καλύτερη μου φίλη με τη σκυλίτσα της και ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Αυτή τελικά αποφάσισε να την λυτρώσει και δεν μετάνοιωσε γι'αυτό.

Desposini Savio είπε...

το μαναράκι, είναι και ένας κούκλος

Caesar είπε...

Δύσκολες καταστάσεις, δύσκολες αποφάσεις. Εσύ τον νιώθεις καλύτερα από τον καθένα...

Paranoia είπε...

-> φτερό στον άνεμο

συμφωνώ μαζί σας
μα διαισθάνομαι πως ακόμα θέλει να ζήσει, ακόμα και με πόνο
το βλέπω στα ματάκια του
καλησπέρα καλή μου

-> τρελοφαντασμένη μου
Να χαίρεσαι την Τάρα σας και να απολαμβάνεις κι εσύ κάθε στιγμή της, το αξίζουν και μάλιστα πολύ.

φιλιά


-> Μαρία μου

θα το προσπαθήσω, να είσαι καλά, να χαίρεσαι το λουλούδι σου
φιλιά

-> δεσποσύνη μου

είναι δύσκολο όπως και να το δεις, ναι είναι κούκλος, φαίνεται, αλλά το μεγαλύτερο προσόν του είναι η καλωσύνη του
φιλιά πολλά


-> caesar

ναι, είναι οικογένειά μου, σήκωσε και ακόμα σηκώνει στην πλάτη του, τη χαρά και τη λύπη μου, τις στιγμές μου όλες, τις δυσκολίες μου, το θυμό μου, πηγή αισιόδοξη, αλλά όλα δυστυχώς έχουν ένα τέλος.Είθε να είναι καλό και περήφανο, όταν έρθει

την καληνύχτα μου και την αγάπη μου σε όλους σας!

elafini είπε...

είχαμε έναν γατούλη..αναγκαστήκαμε να του κάνουμε ευθανασία καθώς είχε νεφρική ανεπάρκεια σε προχωρημένο στάδιο και πλέον δεν είχε καμια επαφή..δεν άντεξα να είμαι εκεί..όσο αντέχει και θέλει να ζήσει ΄δωσε του τη χαρά να το κάνει..μέχρι εκεί που πλέον δε θα μπορεί..

Paranoia είπε...

-> ελαφίνι μου τρυφερό και γλυκό
σ' ευχαριστώ πολύ

Σαν παλιό σινεμά...! είπε...

eixe simvei to idio ston skilo mou kai se katalavainw apolyta...eixa megalwsei mazi tou k eixame ftasei k oi 2 mas ta 12 xronia...otan arwstise den mporouse na parei ta podia tou kai ton prosexame me vardies...mas kitaze sta matia san na mas elege "min me afisete na fygw sas xreiazomai oso eseis xreiazeste emena". telika omws apofasisan para ta ourliaxta mou na tou kanoun efthanasia. otan "kimithike" 3aplwsa dipla tou kai me pire o ipnos...otan 3ypnisa eleipe mou eipan oti ton eixan thapsei...eklega gia ena olokliro mina...meta apo tosa xronia ton skeftomai akoma san na exasa ton aderfo mou. diavasa to post sou k dakrisa...na ton prosexeis, na ton agapas k elpizw na pan ola kala...!

Paranoia είπε...

-> σαν παλιό σινεμά

έτσι κάνω, περνώ μαζί του περισσότερες ώρες μέρες
κι αυτός το νιώθει....
και με κοιτάζει σχεδόν δακρυσμένος

εδώ θα μείνω, κοντά του
φιλιά κούκλα μου