Ότι "μαγεύει"

Η κοινωνία των μελισσών αποτελείται από τη βασίλισσα, τις εργάτριες καιτους κηφήνες. Ο ρόλος της βασίλισσας είναι να γεννά αυγά και παρά το όνομά της ούτε διοικεί ούτε επιβάλλεται. Οι εργάτριες την ταΐζουν κατευθείαν στο στόμα.

Οι εργάτριες κάνουν όλες τις δουλειές μέσα και έξω από την κυψέλη.
Οι κηφήνες παράγουν θερμότητα και ζεσταίνουν το γόνο, αερίζουν την κυψέλη το καλοκαίρι κουνώντας τα φτερά τους. Διαμοιράζουν το νέκταρ και γονιμοποιούν τη βασίλισσα. Δεν είναι λοιπόν οι τεμπέληδες εραστές όπως συνήθως πιστεύουμε, αλλά ο ρόλος τους είναι σημαντικός.

Η γλώσσα των μελισσών :
Οι μέλισσες συνεννοούνται μεταξύ τους με χορό, συχνά με σπαρταριστό ρυθμό, ηχητικές εκπομπές και οσμές.

Σχέσεις μελισσών από διαφορετικά μελίσσια :
Οι μέλισσες δεν δέχονται ξένη μέλισσα ή βασίλισσα μέσα στην κυψέλη τους. Οι φύλακες που προστατεύουν την είσοδο την αντιλαμβάνονται αμέσως, την πλησιάζουν, την ψάχνουν με τις κεραίες τους και την πετούν έξω από την κυψέλη ή την σκοτώνουν με το κεντρί τους, αν επιμένει να μπει. Εξαίρεση κάνουν για τους κηφήνες, που είναι καλοδεχούμενοι σε όποια κυψέλη κι αν μπουν, καθώς και για τις μέλισσες, που με γεμάτο τον πρόβολο με νέκταρ και τα πόδια από γύρη, μπαίνουν κάποτε κατά λάθος σε ξένη κυψέλη και γίνονται δεκτές φιλικά.

Διάρκεια ζωής : Η βασίλισσα ζει μέχρι 4 - 5 χρόνια, αλλά ύστερα από το δεύτερο χρόνο της ζωής της αρχίζει να γερνά, λιγοστεύει ο αριθμός των αυγών που γεννά και γι' αυτό συνήθως οι εργάτριες την αντικαθιστούν. Η εργάτρια ζει μέχρι 40 μέρες. Ο κηφήνας ζει 4 μέχρι 5 μήνες.

Αναπαραγωγή : Όταν εκκολαφθεί από το βασιλικό κελί ή βασιλοκύτταρο η βασίλισσα τις πρώτες 2-3 μέρες περιφέρεται μέσα στην κυψέλη σαν ξένη, αδιάφορη για τις μέλισσες που την τριγυρίζουν, όπως και εκείνες είναι αδιάφορες για τη νέα βασίλισσα , την οποία ούτε περιποιούνται ούτε την τρέφουν. Την τρίτη μέχρι την πέμπτη ημέρα από την εκκόλαψή της, εφόσον ο καιρός είναι καλός, ηλιόλουστη ημέρα χωρίς άνεμο, βγαίνει στη σανίδα πτήσεως της κυψέλης και κάνει μερικές δοκιμαστικές πτήσεις διαγράφοντας κύκλους μπροστά στην κυψέλη, χωρίς να απομακρυνθεί περισσότερο από δύο τρία μέτρα, με το κεφάλι πάντα γυρισμένο προς την κυψέλη, σημαδεύοντας τη θέση της κυψέλης της σε σχέση με τα αντικείμενα που την περιτριγυρίζουν. Όταν έπειτα από αλλεπάλληλες τέτοιες πτήσεις χαράζει στο μνημονικό της την τοποθεσία της κυψέλης της, τότε ξεκινά με ορμή για το γαμήλιο ταξίδι και αμέσως τρέχουν κατόπι της οι κηφήνες της κυψέλης και των άλλων κυψελών, όσοι πετούν στην περιοχή εκείνη, προσελκυόμενοι από την ουσία που εκκρίνουν οι σιαγονικοί αδένες της βασίλισσας. Το ζευγάρωμα με τον κηφήνα γίνεται πετώντας ψηλά στον αέρα. Η βασίλισσα ζευγαρώνει με τον πρώτο κηφήνα που την πλησιάζει από τους πολλούς που την κυνηγούν και αυτός φυσικά θα είναι ο πιο ταχύς και ο πιο δυνατός για να μπορέσει να την φτάσει στο φρενιασμένο πέταγμά της. Πάντως το τίμημα της επιτυχίας του κηφήνα να γονιμοποιήσει τη βασίλισσα είναι ο θάνατος, γιατί στο ζευγάρωμα αποσπώνται τα γεννητικά του όργανα και πέφτει νεκρός από τον ακρωτηριασμό. Μετά το γαμήλιο πέταγμα η βασίλισσα επιστρέφοντας στην κυψέλη της καθαρίζεται από τις μέλισσες, ακολουθεί ανάπαυση 48 ωρών και αμέσως κατόπιν αρχίζει να γεννά. Όταν γεννήσει 80 με 100 αυγά σταμάτά λίγα λεπτά για να ξεκουραστεί και να πάρει τροφή. Τότε αμέσως οι μέλισσες που την περιτριγυρίζουν την χαϊδεύουν με τις κεραίες τους και την τροφοδοτούν μέσα στο στόμα με βασιλικό πολτό.

Αναζήτηση τροφής : Οι μέλισσες μπορούν να απομακρυνθούν μέχρι 3 - 4 χιλιόμετρα από την κυψέλη προς αναζήτηση τροφής.

Η μέλισσα στην τέχνη :

"Κι άσπρα, γαλάζια, κόκκινα καλούν χρυσό μελίσσι", Σολωμός
"Το 'να χέρι μου κρατεί μέλισσα θεόρατη", Ελύτης
Σε Ομηρικό ποίημα αναφέρεται: "Τρεις σεβάσμιες φτερωτές παρθένες που μάντευαν τρώγοντας μέλι"
Στο μυθιστόρημα του Λουντέμη ο βασικός ήρωας ονομάζεται Μέλιος
Οι τρεις ιεράρχες χαρακτηρίζονται ως "μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας" στο απολυτίκιό τους.
"Μέλισσα" τίτλος θεατρικού έργου του Καζαντζάκη.
"Μελισσοκόμος" τίτλος ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
"Η εποχή της Μελισσάνθης" κύκλος τραγουδιών του Μάνου Χατζηδάκη.
"Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες" το γνωστό μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη

Πηγή πληροφοριών: http://www.kynigos.net.gr/bees/koinonia.php

Δικό μου σχόλιο : Α. Πόσο αρμονική και όμορφη θα ήταν και η δική μας κοινωνία, εάν δανειζόταν μερικά μονάχα σημεία σεβασμού και συνεργασίας απ' την κοινωνία της μέλισσας!
Β. Όσο και αν ο άνθρωπος έκανε και κάνει μανιώδεις επιδρομές ενάντια στη φύση, συνήθως καταστροφικές, ΔΕΝ κατάφερε να κατασκευάσει το μέλι και τα παράγωγά του.