Μια αλλοιώτικη Άνοιξη
Ερχόσαστε στο δικό μου κόσμο, σας καλοδέχομαι, αφήνετε κάποιο σχόλιο, ανταποκρίνομαι. Απ’ τον ένα στον άλλο σας γνωρίζω καλύτερα, σας ανακαλύπτω σαν πετραδάκια πολύτιμα πίσω απ’ τις λέξεις. Είναι μαγική αυτή η αίσθηση. Να συνειδητοποιείς πως έχεις τόση μεγάλη παρέα με ενδιαφέροντα σαν και τα δικά σου, με πολύτιμα πνευματικά αρχεία, με «κόσμο» γιομάτο αστέρια, κει που νόμιζες πως ήσουν μια τόση δα μολυσμένη κηλίδα σε ωκεανό. Ένα μίγμα τόσο διαφορετικών ανθρώπων, μα και τόσο ίδιων!
Οι φίλοι μου εκεί έξω ρωτάνε : "που είσαι, γιατί χάνεσαι?"
Άντε να τους δώσεις να καταλάβουν πως εδώ κανείς δεν μπορεί να δει τα πρησμένα σου μάτια απ' το δάκρυ, το γέλιο σου, μα μπορεί να τα αισθανθεί!
Σας ευχαριστώ για το "χάσιμο" και τις πέρλες ψυχής που αφήνετε γύρω μου!
14 σχόλια:
Πολυ ομορφο..
Καπως ετσι μα κανουν κι εμενα να νιωθω τα blogs..
Αληθινό και γλυκό.
Φιλί :* :D
Πολύ τρυφεραδάκι είσαι για παράνοια! Καλά σε λέω εγώ φιόρο!
Με συγκίνησες... γράφεις πολύ όμορφα. Εξέφρασες αυτά που νιώθουμε ακριβώς, όσοι ζητάμε μια πιο βαθιά επικοινωνία. Λίγο πιο πνευματική από τα ανέκδοτα και τα χάχανα σε μια καφετέρια. Που δεν είναι άσχημα, αλλά δε σε γεμίζουν. Πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, ότι κάποιων ο εγκέφαλος «καίγεται» χωρίς τροφή και ότι πλήττει θανάσιμα, όταν η ψυχή του δεν τροφοδοτείται συναισθηματικά. Γιατί ένα βιβλίο καλύπτει ίσως το πνεύμα μας, η ψυχή μας όμως; Το να τα βρει κανείς εξωδικτυακά, είναι το ευκταίον. Αλλά ακατόρθωτο σχεδόν. Αυτό μας καλύπτει το δίκτυο που οι άλλοι δεν το κατανοούν και μας λένε άρρωστους. Προσωπικά... αδιαφορώ εντελώς και τους χαμογελάω, όταν λένε α, πάει αυτή! Στην κοσμάρα της...
Κι εμείς σ' ευχαριστούμε για την ευαισθησία... φιορίνο! ;)
Κανείς δεν σε καταλαβαίνει αυτό ειναι αληθεια πρέπει να το ζησεις ο ίδιος για αν καταλάβεις οτι αυτές οι μπλογκοφιλίες και μπλογκοεπαφές έχουν την δική τους μαγεία...αξίζει να "χανόμαστε" απο αλλού και να "βρισκόμαστε" με άλλους.
Καλώς ήρθες στον μπλογκόκοσμο!
Είναι ωραία εδώ, μπορείς να γνωρίσεις πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Είναι λιγάκι η αρχή που σε αποξενώνει φαινομενικά, αλλά σιγά σιγά θα βρεις τις ισορροπίες σου με τον "έξω" κόσμο...
Καλή συνέχεια!
@αλήτισσα
μια μεγάλη αγκαλιά είσαστε όλοι μαζί, χάρηκα και χαίρομαι πολύ βλέποντας "νέους φίλους" στο φτωχικό μου!
@ eρωτα
όντως πρέπει να είσαι πολύ ερωτικό πλάσμα, σ' ευχαριστώ και πάλι!
@ ghteytria
σε επόμενο ποστ μου θα δεις γιατί αυτομαστιγώνομαι, έως τότε, σ' αφήνω να πιστεύεις πως οι αντιθέσεις δημιουργούν και εκρήξεις, άλλοτε δημιουργικές και άλλοτε αυτοκαταστροφικές!
@trelofantasmeni
ξέρεις?
μ' αρέσει αυτή η ατμόσφαιρα εδώ, μυρίζει θάλασσα, αεράκι και φύκι!
@ sofi-k
χαίρομαι σα μικρό παιδί που σας "βλέπω".
γεια, αν θες τσεκαρε και το δικο μου μπλογκ οπου και γω προτεινω ενα τραγούδι σε κάθε ποστ...βεβαια εκει ειναι πιο σιωπηλά,αλλά μικρή σημασία εχει
by the way i africaniki mpalanta rules!!!
Τι όμορφα που το είπες!
Είναι πράγματι όμορφα εδώ μέσα και νιώθω κι εγώ τυχερή που τον ανακάλυψα αυτό τον τόπο...αλλά παρολαυτά δεν πρέπει να χάνουμε και την επαφή με το έξω...γιατί γίνεται κι αυτό εκεί που δεν το καταλαβαίνεις...
Γειά σου!!!
:)
Εμένα με καταλαβαίνουν μου λένε γιατί διαβάζουν. Και κάτι κάνει κλικ. Γι' αυτό δεν σταματώ κι εγώ. Γι' αυτό το κλικ..
καλημέρα κι από μένα..νομίζω πως κάπως έτσι νιώθουμε όλοι..πολύ ωραίες οι εικόνες και οι μουσικές επιλογές σου..
@satan_my_lord
έφυγα να τσεκάρω και θα κάνω τα σχόλιά μου εκεί, σ' ευχαριστώ που ήρθες
@unlearn
την επαφή με τους έξω την διατηρούμε, αλλά να εδώ εκφραζόμαστε και δυναμώνουμε, όλοι μαζί! Σ'ευχαριστώ
@sunshine
ναι ο ήχος του κλικ φταίει για όλα, αλλα και το άλλο κλικ είναι πιο σημεντικό, Σ'ευχαριστώ για την τιμή!
@elafini
πάω από κει να σε δω, άλλωστε οι περισσότεροι εδώ σήμερα είναι "νέοι φίλοι" και μου δώσατε πραγματικά μεγάλη χαρά όλοι σας, που μεγαλώνουμε την παρεούλα.
ειναι μια ξεχωριστη επικοινωνια ετουτη εδω, η διαδυκτιακη,.....ισως γιατι μπορει καποιος να εκφραστει πολυ πιο ελευθερα απ΄οτι εκει ''εξω''!
@ ayra
Ναι έχεις πολύ δίκιο καλή μου!
καλό σου βράδυ!
Άγνωστοι προς αγνώστους.
Πικρό το μύνημα και μοναχικό.
Αναγκαίο καταντά, για να διασκεδάσει την αποξένωσή μας.
Απο τον εαυτό μας, και τους καθημερινούς, με σάρκα και οστά, συνοδοιπόρους μας.
Ξεγυμνώνοντας, τα κουρέλια, την χλαμύδα, ή το στέμμα μας, μεγαλώνουμε την κλειδαρότρυπα, σ' αυτούς, που έχουν την διάθεση να δούν μέσα της.
Με κλειστά μάτια, δάχτυλα που χαϊδεύουν ή χτυπούν μανιωδώς, πλήκτρα.
Γυρεύωντας κάτι απ' το ακατόρθωτο, σε πρόσωπα δίχως πρόσωπο.
Όπως αυτά τα τυχαία αγγίγματα, των διπλανών μας στο τρένο.
Όπως αυτά τα ''φιλικά'' φιλιά, σε μια άγνωστη, που έχουν την τάση, να πλησιάζουν το στόμα της.
Δημοσίευση σχολίου