Συμ-πρωτεύουσα με τα όλα της

Βόλτες μέσα στο αυτοκίνητο. Κυνηγώντας το Βαρδάρη-ψεύτη και κινηματογραφώντας ξωτικά του παραδείσου.
Το «όμορφο» πλάι μου, κλεφτές ματιές, βγάζουνε φλόγες.
Τι το’θελες να κοιτάς προς έξω πλευρά κυρά μου. Δεν σου έφτανε που όλη την ομορφιά την είχες 5 εκατοστά παρά δίπλα;

Μουτσούνες με μπόλικο καμουφλάζ σε αφίσες Μάκης Χριστοδουλόπουλος, Ζαφείρης Μελάς οι πρώην φίρμες στη ζάλη της επαιτείας. «Κάθε πικραμένος ας προσέλθει».
Να κλάψει μαζί μας, να αυτομαστιγωθεί με τα δακρύβρεχτα επικά μας κλαρίνα και ακούρδιστα βιολιά με ύμνους-άσματα παρωδίες, εισαγόμενα απ’ το Μενίδι με τελευταίας τεχνολογίας Ντατσούν και αφού γδάρει τις σάρκες του και μας πάρουν τα αίματα να αφήσει ότι έχει ευχαρίστηση σε ροζάκι νόμισμα κι ύστερα να επιστρέψει στη μιζέρια του.
Και ποιος με ρώτησε για την αισθητική μου; Προτιμώ να βλέπω τη Gizelle, σε πόζες προκλητικές, πολλά υποσχόμενη.
Τις σκατόφατσες δεν μπορώ να προτείνονται σαν αξιοθέατο.
Φτάνει τόση σκατίλα που ούτως ή άλλως γεμίσαμε.

Επιστρέφω τη ματιά μου στο «όμορφο», την συμπρωτεύουσα δεν την χόρτασα ούτε τούτη τη φορά κι απ’ ότι διαφαίνεται είναι αχόρταγη.