Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2007

Καλοκαίρια μοναδικά, δικά μας!

Ξαπλωμένη σε μια βεράντα παρεούλα με το δικό μου Θεό, το απέραντο γαλάζιο που απλώνεται μπροστά μου και τις σκέψεις μου. Σε λίγες μέρες θα περιορίσω τα γραψίματα, τις αμπελοφιλοσοφίες καθ’ ότι, εδώ θα γίνει κατάληψη από φίλους από όλα τα μήκη και πλάτη.

Είμαι τελικά από εκείνους τους τυχερούς που έχουν σπίτι δίπλα στο κύμα. Που μπορώ να το ακούω τις νύχτες να σκάει στο παραθύρι μου. Και μάλιστα νομιμότατο, για να εξηγούμαστε. Χαμένο στο πουθενά, θυμίζει κουκλόσπιτο, με χρώματα γήινα, ένα με τη φύση, μοναχικό και μοναδικά όμορφο, τώρα που το ξαναζώ.

Το εγκατέλειψα συνειδητά όταν το ένοιωσα βαρύ στις πλάτες μου, πριν μερικά χρόνια κλείνοντας μέσα του τα καλοκαίρια μου, τη ζωή που πηγαινοερχόταν και τις αναμνήσεις μας. Δεν το άγγιξα όλα αυτά τα χρόνια μέχρι που ένοιωσα πάλι δυνατή και πήρα τη μεγάλη απόφαση. Να σφραγίσω τις θύμισες, στα παλιά αντικείμενα να ξαναζωντανέψω τα χρώματα που ξεθώριασαν και να αρχίσω να ζω μια νέα ζωή μαζί του.

Ο οικοδομικός οργασμός άρχισε πριν ένα χρόνο περίπου για να τελειώσει μόλις πριν λίγες μέρες και να μας υποδεχτεί πια, ανακαινισμένο ζωντανό πραγματικό σπιτάκι-στολίδι που μόνο νεράιδες θα μπορούσαν να κατοικούν. Απίστευτα ρομαντικό, αιθέριο που μόνον η τεχνολογία καλά κρυμμένη μαρτυρά την τρέλα μου, σεβόμενη το περιβάλλον, τη φύση, τα χρώματα. Χρώματα γήινα, που αλλάζουν ανάλογα με του καιρού τα κέφια, μιας κι εδώ στο νότο οι «σοροκάδες» κατά τους ντόπιους στέλνουν μηνύματα χαράς μαζί με τα ξεβράσματα στα θυμωμένα αλισβερίσια, του αέρα. Η πιο όμορφη ανατολή και ακόμα ομορφότερη η δύση.

Κι όμως είναι τόσο παράξενα τώρα. Χωρίς εκείνον. Μια μοναξιά ιδιόμορφη, κι ας περνάει τόσος κόσμος. Άλλαξαν όλα από τότε. Οι συντεταγμένες μας, οι επιθυμίες μας, οι στόχοι μας, η πραγματικότητα. Πέρασαν οκτώ ολόκληρα χρόνια. Και κανένας απ’ τους δυο μας δεν πάτησε το πόδι του. Εγώ μάλλον πιο σκληρή, πήρα τη μεγάλη απόφαση. Δίχως να είναι εύκολο. Και ναμαι. Πέταξα όλα όσα κρατούσαν κλεισμένες τις αναμνήσεις μας για να γίνει πια βιώσιμο για μένα. Το διαμόρφωσα πιο θηλυκό κι επιτέλους δαντελένιες κουνουπιέρες - που πάντα ήθελα κι εκείνος αντιδρούσε - κρέμονται πάνω απ’ τα ολόφρεσκα σιδερένια κρεβάτια. Όλα καινούρια, με έντονο άρωμα γυναίκας. Για μένα, για τους φίλους μου, που δεν είναι πια κοινοί. Είναι δικοί μου αποκλειστικά κόβοντας τις γέφυρες όπως συμβαίνει αργά ή γρήγορα με όσα σε συνδέουν με το παρελθόν. Με το χέρι μου άγγιξα κάθε γωνιά και με το μάτι μου αγκάλιασα κάθε σταθερό στοιχείο. Καθόλου εύκολο.

Μπορεί να άλλαξαν όλα εδώ μέσα αλλά στην απόλυτη ησυχία λείπει η φωνή του, η γκρίνια του, η αναποδιά του, το φάλτσο τραγούδι του, ο μόνιμος βήχας του…Το φτιάξαμε μαζί το ρημάδι και μιλάνε κι οι τοίχοι…
Λείπουν τα σχόλια του για το γούστο μου, λείπει αυτή η ανδρίλα, πως να το πω? Αυτή η αδιάφορη διάφανη ανδρική (προκλητική) ματιά.
Ο ανταγωνισμός βρε παιδί μου...


Πρώτες μέρες θα σκεφτείτε, ίσως…
Καλά πάω να κάνω μια (βραδυνή) βουτιά και αύριο θα ψάξω να βρω εκείνες τις παλιορακέτες. Αυτή τη φορά χωρίς αντίπαλο, χωρίς καρφώματα…ευτυχώς ή δυστυχώς?

Μάλλον απροπόνητη είμαι…

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εκπληξη! η φιορουλα εκπεμπει σημα απο τον επιγειο παραδεισο της! 8 χρονια ε! τοσο χρειαστηκε...πολυς καιρος αλλα εχει μαλλον εκμηδενιστει αφου εισαι τοσο δυνατη κι ολα τα εχεις αφησει πισω! χαιρομαι που αξιοποιησες αυτο που ειχες και δεν το εριξες στο πυρ το εξωτερον! (αυτο ταιριαζει λιγο σε μενα!) ολα στο μυαλο ειναι! το σπιτι σου οπως το περιγραφεις πρεπει να ειναι τελειο, να το χαρεις και να ζησεις πολλα καινουρια πραγματα εκει και εμπειριες που θα σε γεμιζουν και θα σε κανουν χαρουμενη! φιλακια πολλα και συνεχισε τις νυχτερινες βουτιες...ειναι απιθανες!

Я верю в Сталина είπε...

Πίσω από κάθε καινούρια αρχή κρύβεται κι ένα τέλος. Δεν ξέρω ποιός το πρωτοείπε και μάλλον δεν έχει σημασία. Είναι απ' αυτά που τα λες και "ψαρώνει" ο άλλος, ότι λές κάτι βαθυστόχαστο...
Επίσης γιατί σε καταλαβαίνουμε και σε σκεφτόμαστε!

Να περνάς καλά εκεί στα ξένα...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ααααααα!!!!!!!!!!!......
Καλή μου φίλη, ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟ!!!
Τί όμορφα που το στόλισες...τρελαίνομαι για
δαντελένιες, αέρινες κουνουπιέρες...
Θα με φιλοξενήσεις ένα βράδυ;

Γιατί οι"άτιμες" δε μπορούμε χωρίς τη μυρωδιά του ....'σερνικού;

Λοιπόν, να το απολαύσεις και να τραγουδάς...το θυμάσαι το τραγούδι της Βίσση;
"...και ξορκίζω 1000 χρόνια στα καινούρια μου σεντόνια..."

Γλαρένιες αγκαλιές

iLiAs είπε...

...με γεια το σπίτι! Να ζήσεις μόνο χαρούμενες στιγμές εκεί πέρα! :))

Greca είπε...

Καλησπέρα!
Καλώς σε βρήκα! Απ'ό,τι είδα έχεις σχέση με Ζάκυνθο... και μόνο γι'αυτό σε λάτρεψα πριν σε "διαβάσω"... μετά σε διάβασα... η αρχική μου άποψη επαληθεύτηκε στο έπακρο... και γω από Ζάκυνθο καταγωγή... αλλά δυστυχώς έχω να πάω 3 χρόνια... αλλά αυτά δεν είναι για τώρα... εύχομαι να κάνεις καλές βουτιές... και δε χρειάζεσαι πάντα παρέα...καλή διάθεση θέλει..και όλα τα άλλα γίνονται..
Σε φιλώ
Ειρήνη

μαριάννα είπε...

Καλές διακοπές! Καλορίζικο το σπίτι σου! Να το χαρείς με τις αναμνήσεις του τις όμορφες, κράτα τις καλές στιγμές του να θυμάσαι, και επίσης με την προσμονή για τα μελλούμενα που θα είναι και τα καλύτερα! Γιατί ως γνωστόν, τα καλύτερα δεν τα ζήσαμε ακόμα ;)

kiki είπε...

Μεγάλο πράμα η συνήθεια ε;;;

Paranoia είπε...

-> una mama

μεγάλη προσπάθεια, μεγάλη δύναμη κι ας μην σβήνουν κάποια σημάδια

φιλί φιορένιο

-> δημοσθένη

μου λείπετε, λες και η ηλεκτρονική επαφή δεν είναι ίδια όπου και νάμαστε
φοβερό?


-> φύρδην-μιγδην


πολλά βράδυα να έρθεις, το ένα εείναι τίποτα, να ακούσεις το κύμα να σου χαϊδεύει τα αυτιά.

Δεν είναι πως δεν μπορούμε, αλλά μερικοί άνθρωποι, που περνάνε απο δίλπα μας, είναι για κάποιους λόγους μοναδικοί, έστω κι αν δεν μπορείς να ζεις μαζί τους!

φιλιά νυχτερινά


-> ilias

καλέ μου, πόσο γλυκά λογάκια!

φιλιά

-> greca

καλώς ήρθες
και δηλώνω χαρούμενη, που μ' έπιασες, με ένοιωσες...
μην αφήνεις το νησί σου, είναι πανέμορφο!
Στις δύσκολες στιγμές μου πάντα φέρνω στο νου μου το ναυάγιο, που έχεις στο μπλογκ σου!Είναι μοναδική εικόνα, κι επειδή το έχω δει ζωντανά σε πολλές και διαφορετικές στιγμές, κάθε φορά βγάζει και άλλα συναισθήματα. Όποιος δεν το έχει δει από κοντά, ίσως έχει χάσει μια ομορφιά απερίγραπτη με τα λόγια!

φιλιά λοιπόν

Paranoia είπε...

-> ghteytria


κορίτσι μου γλυκό

σ' ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σου!

λες τα καλύτερα να έπονται?
είθε...


-> oneiromageiremata


απ' τα χειρότερα, που συμβαίνουν στον άνθρωπο...
όλα τα ξεπερνάς, η συνήθεια σε ακολουθεί....

Emy είπε...

Μπορεί να ήταν οκτώ χρόνια, αλλά φαίνεται πως γύρισες για να κάνεις πολλές αλλαγές και τις έκανες...και καλά έκανες...

Γιατί το θέμα είναι να γινόμαστε όλο και πιο δυνατοί και να μπορούμε να προχωρούμε μπροστά στην ζωή μας....

Καλό βράδυ!:)

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

προσπάθησε να αποφορτίσεις το μυαλό σου, όχι να το αδειάσεις με σκέψεις του χθες. Αυτές σε βοηθάνε να γίνεις καλύτερη αύριο...

Dream_Rider είπε...

Μαζί με το σπίτι να ανοίξεις την πόρτα και σε καινούργιες αναμνήσεις... Η βουτιά είναι μια καλή αρχή..

Greca είπε...

Πέρασα απλά για μια καλησπέρα..μια σύντομη βεγγέρα να σε χαρώ...και να σου "στείλω" λίγο από το γλυκό της πεθεράς μου... να'χεις να τρως κάτι απογεύματα δίπλα στο κύμα... ναι το ναυάγιο είναι μοναδικό... αλλά και όλο το νησί μας να σε χαρώ... καταγωγή απο βολίμες... κοντά στις σπηλιές... ε? ;)
Φιλιά
ειρήνη

Spitogata είπε...

Περίεργο πράγμα η ενέργεια που κλείνουν μέσα τους τα σπίτια. Μαζί και οι αναμνήσεις. Σαν να μην το εγκαταλείπουν ποτέ. Όσες κουρτίνες και αν αλλάξεις. Ακόμα και τον Σπύρο Σούλη να φωνάξει κανείς, πάντα κάποια γωνία θα επαναφέρει μνήμες, εικόνες, αρώματα.

Θαυμάζω την δύναμή σου να γυρίσεις πίσω. Την προσπάθεια σου να φρεσκάρεις τον αέρα, τον χώρο, το ίδιο σου το είναι.
Εγώ δεν ξέρω αν θα μπορούσα. Συνήθως ταυτίζω το χώρο με την σχέση. Όταν η σχέση τελειώνει, αναζητώ και αλλαγή χώρου. Κι ας μου ανήκει.

Σου εύχομαι από την καρδιά μου μια καλύτερη νέα αρχή εκεί. Δίπλα στο κύμα μια ζωή μαγική. Οκτώ χρόνια είναι πολλά. Καταστάλαξαν μέσα σου ακόμα περισσότερα. Κράτα ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και πέτα ότι δεν σε βοηθά.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.

APSOY είπε...

Ξέρεις πόσοι εκεί έξω ψάχνουν ταίρι στις ρακέτες?

(όμορφο το ποστ σου / άσχημο το σχόλιο μου..., το ξέρω...)

aneksartitos2 είπε...

οντως ειναι μεγαλη τυχη και το ξερω επειδη και εγω εχω και απλα βολευει και σε περιοδους οικονομικης δυσκοιλιοτητας

..αγγελόσκονη.. είπε...

Φιόρο μου τα πάντα στην ζωή
θέλουν προπόνηση!!με κάθε προπόνηση γίνεσαι όλο και πιο δυνατός...
αφού τα κατάφερες και είσαι πάλι εκεί σημαίνει οτί έχεις δύναμη...
και για επιβράβευση έχεις πλέον ένα "νέο" σπιτάκι...πιο γυναικείο :)
να περάσεις υπέροχα και που ξέρεις ίσως είναι μια νέα αρχή όλο αυτό :) φιλάκια!

Paranoia είπε...

-> emy

Ελπίζω το διάβασμα να πηγαίνει καλά και να μπορέσεις σε λίγες μέρες να αφεθείς κι εσύ στα χάδια του ήλιου!
τα φιλιά μου απο εδώ

-> σπύρο σεραφείμ
έντονη ερωτική διάθεση, τα χάδια του ήλιου, οι βραδυνές βότκες, το κύμα που σου γαργαλάει τον εγκέφαλο, είναι αρκετά να σε κρατάνε σε ανισορροπία, σωστά?


-> dream rider


δώσε ποσολογία "φαρμάκου" και ακολουθώ πιστά

καλώς ήρθες στο φτωχικό μου!


-> greca

θα ανηφορήσω προς εσένα γύρω στις 10/08, περιμένω φίλες και χρειάζονται έναν καλό οδηγό...
να σε χαρώ κοντέσσα μου, το γλυκό σου απίθανο, ακόμα γλείφομαι!

φιλιά απ' το νότο, λοιπόν, περιμένω καμμιά σοροκάδα, να έρθω στα ίσια μου

Paranoia είπε...

-> spitogata

γάμησέ τα, ένα συνοθύλλευμα, από σκέψεις, επιθυμίες, θέλω...
όσα γουστάρεις να μην μπορείς να τα έχεις...αλλά και οι φαντασιώσεις ενίοτε καλές είναι, απ' το ολότελα...

ο πόνος όταν πάει δρομολόγιο μπρος πίσω έχει αξία..
όλα τα μπορούμε, αν γίνονται από άμυνα...
αλλά
υπάρχουν και χειρότερα για να μην ξεχνιόμαστε
τα φιλιά μου και οι ευχές μου για όσο δροσερό ή καυτό καλοκαίρι επιθυμείς...


-> apsoy

ακόμα τον "παίχτη" ψάχνω!

είσαι μέσα?

τα φιλιά μου


-> ανεξάρτητε

πήραμε που πήραμε την κάτω βόλτα, τουλάχιστον να το νοιώσουμε βαθιά μέσα μας σωστά?

φιλούμπες πολλές



-> αγγελόσκονη

αρκεί να βρεις και κανα "παιχταρά" αλλιώς προπόνηση δίχως αντίπαλο δεν λέει..
φιλιά κουκλάρα μου



Να περνάτε καλά, από βλάβη έμεινα εκτός δικτύου αρκετές μέρες, δυστυχώς, και τώρα βιάζομαι πολύ να ΣΑΣ διαβάσω να σας γράψω, μπας και κοπεί πάλι.
Μου λείψατε πολύ και βεβαίως έχω και τις αγωνίες μου αν κι εσείς περνάτε καλά.

Εδώ λιώσαμε σε ήλιους, σε συζητήσεις, σε πιώματα, σε μουσική, σε ξενύχτια...
για τίποτ' άλλο μην ρωτάτε, περίοδος ανασυγκρότησης γαρ

σας στέλνω φιλιά και λατρείες!