one night stand...

(αφιερωμένο στο σπύρο σεραφείμ)

Έβαψε το όμορφο πρόσωπο της, χτένισε τα μακριά μαλλιά της, άφησε ατημέλητες τις πλούσιες μπούκλες της και πέταξε στο κρεβάτι της πέντε έξι ρούχα του γούστου της. Απ’ αυτά που είχε για ειδικές περιπτώσεις. Για τις ώρες τις μεταμόρφωσης, τις θηλυκές της, τις όλοδικές της. Στο κορμί της essence από το body Lotion της συνδυασμένο με αιθέριο συμπλήρωμα από το αγαπημένο της άρωμα της, κλείδωσαν την επιθυμία της εκείνο το Αυγουστιάτικο βράδυ.

Διάλεξε το μαύρο φόρεμα με το λεπτό ύφασμα, να γλύφει το σώμα της, να τυλίγει κάθε της κίνηση, μιλώντας μαζί της στις λεπτομέρειες και το πονηρό της χαμόγελο, τα έλεγε όλα την ώρα που γλιστρούσε στο δεξί μηρό τη φίνα κάλτσα της.
Η μπλαζέ ματιά της στον καθρέφτη μαζί με το πονηρό υφάκι της, συνδυασμός φωτιά.
Μπήκε στο αμάξι της και κατευθύνθηκε στο πολυπόθητο ραντεβού της.

Είχε ακούσει τη φωνή του, είχε διαβάσει το μυαλό του, είχε ερωτευθεί τη σπιρτάδα του, τον είχε φανταστεί σε χιλιάδες στιγμές καθημερινές και άγνωστες, μα μέχρι εκεί.
Έφτασε στο σημείο συνάντησης.
Ξενοδοχείο αξιοπρεπές, όπως του είχε ζητήσει για ευνόητους λόγους.
Πάρκαρε το αμάξι της, καθυστερημένη κατά ένα τέταρτο την ώρα που χτύπησε το κινητό της κι ο Φ. της ανακοίνωσε το δωμάτιο, όπως ακριβώς είχαν συμφωνήσει.
Τα συναισθήματά της μπλεγμένα ανάμεσα σε πόθο και ερωτηματικά.
Μπήκε στο ασανσέρ κοιτώντας γύρω της. Δεν ήταν συνηθισμένη σε τέτοιου είδους επισκέψεις.
Και τι έγινε όμως ; Κι όσες φορές δεν το’ κανε, μετάνιωνε.
Το είχε αποφασίσει λοιπόν από καιρό, πως θα έβγαινε από τα καθώς πρέπει της.
Ακόμα κι αν ρίσκαρε.

Κοντοστάθηκε πίσω από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου.
Την έσπρωξε.
Ο Φ. κοντοστεκόταν νευρικός με πλάτη, είχε τα χέρια στις τσέπες, την έψαχνε έξω.
Ξερόβηξε από αμηχανία περισσότερο για να κάνει την παρουσία της αισθητή.
Γύρισε, την κοίταξε και με αργά βήματα την πλησίασε, ερευνώντας τη φιγούρα της.
Ένα απαλό αργό φιλί, πίσω στο αυτί, δίχως λέξη, ήταν το καλωσόρισμα.
Της έπιασε τα δύο χέρια τρυφερά, την κοίταξε και γονάτισε δίχως άλλη λέξη.
Ανέβασε τα χείλη του υγρά από το κου ντε πιε της στις γάμπες της.
Όρθια όπως ήταν.
Και συνέχισε να ανεβαίνει στους μηρούς της.
Εκείνη άρπαξε το κεφάλι του με τα χέρια της μπλέκοντας τα δάχτυλά της στα πλούσια μαλλιά του. Έγειρε πίσω το κεφάλι της. Ένιωσε εκείνο το κάψιμο, την ώρα που τα χείλη του άγγιζαν το φροντισμένο τρίγωνο. Τον έσπρωξε πάνω της τραβώντας τον περισσότερο, να κολλήσει ολόκληρος.
Η ανάσα της ακουγόταν πιο βαριά και πιο γρήγορη, όσο εκείνος έσπρωχνε με τη γλώσσα του, το μικροσκοπικό εσώρουχό της. Εκεί ακόμα όρθια, στην ίδια θέση, μόλις ένα βήμα πίσω από την πόρτα.
Έμεινε ώρα σ’ αυτή τη θέση και το μόνο που άκουγε ήταν οι ανάκατοι ήχοι, γρήγορων αναπνοών και τα πνιγμένα σε ηδονή λόγια του. Τρυφερός και ήρεμος
μελετώντας κάθε της αντίδραση, προχωρούσε….
………
Μέχρι την ώρα που ένα καυτό κύμα γλίστρησε στα πόδια της, εκεί όρθια, όπως στεκόταν.
Την πήρε απ’ το χέρι και την οδήγησε στο κρεβάτι. Κι εκείνη δίχως καμιά αντίσταση
παραδόθηκε στο χάδι του. Το μαύρο φόρεμα της γλίστρησε απ’ το σώμα της με τη βοήθειά του. Κι εκείνη ακολούθησε τις κινήσεις του.
Την φιλούσε παντού και σιγοψιθύριζε.
Και κείνη τον ερωτευόταν…κάθε του κίνηση, ολόκληρο. Μέχρι την στιγμή που κόλλησε μέσα της, αργά γεμίζοντάς την ολόκληρη ευχαρίστηση.
Οι κινήσεις του αργές, σερνόντουσαν κατά μήκος του κορμιού της, ανεβοκατεβαίνοντας.
Μέχρι τη στιγμή που ο ρυθμός τους έγινε πιο γρήγορος.
Κι οι δύο παραδομένοι στον ιδρώτα τους, ανάμεσα σε γρήγορες ανάσες ένιωσαν τον οργασμό σε πολλές δόσεις, σ’ αυτό το πανηγύρι των αισθήσεων.

Το ξημέρωμα τους βρήκε εξαντλημένους να κάνουν έρωτα στη βεράντα χαμένοι στα χρώματα της ανατολής…

Την ρώτησε αν υπήρχε περίπτωση να την ξαναδεί.
"όχι" του είπε, και τ' όνομά μου δεν είναι αυτό που σου είπα.
Με λένε Ευτυχία...

Καμιά σημασία δεν είχε...αν κι αυτό το όνομα ήταν πραγματικό!


Είπε κανείς πως το one night stand δεν έχει μαγεία, συναίσθημα?
Υπάρχει κάποιος που δεν του έχει συμβεί?
Και δεν το επανέλαβε?